Op deze plaats bevindt zich een put, die tot het jaar 2012 onder een asfaltlaag lag. In het kader van de stadsvernieuwing werd de Saalbrunnen weer een onderdeel van het dorpsbeeld. Travertijnblokken markeren tegenwoordig zijn locatie.
De locatie van de Saalbrunnen is bijzonder interessant: hij bevindt zich precies op het snijpunt van de lengtelijn en dwarslijn van de Karolingische kernbebouwing. De locatie van de Saalbrunnen markeerde dus het centrum van de paleiscomplex rond het jaar 800. De symmetrische indeling van de paleisgebouwen is een belangrijk kenmerk van de Ingelheimer Kaiserpfalz.
Over de exacte leeftijd van de put zijn tot nu toe geen betrouwbare onderzoeksresultaten bekend. Vanwege de duidelijke relatie met de rest van de Karolingische bebouwing is het echter waarschijnlijk dat ook deze put rond het jaar 800 is ontstaan.
Tot in de eerste helft van de 20e eeuw diende de Saalbrunnen voor de waterwinning. Hij getuigt, net als talloze andere historisch gedocumenteerde putten, van de waterrijkdom van het gebied rond het paleis.
