Het vrijstaande woonhuis in de voormalige Rheingasse herbergt tegenwoordig de museumbibliotheek met de verzamelingen van de Historische Vereniging en het museumdepot. In de tweede helft van de 18e eeuw als onderdeel van een groter gebouwcomplex gebouwd, kwam het in 1836 in het bezit van de Baltische baron Gustav Johann von Mengden, die ook binnen de keizerlijke burcht onroerend goed verwierf. In 1855 moest hij het gehele terrein, wegens geldgebrek, verkopen. De kopers waren de Nederlandse consulaat-generaal John David von Harder en zijn vrouw Natalie, geb. von Stieglitz uit Sint-Petersburg. Natalie von Harder wordt als oprichter van het Ludwigsstift beschouwd vanwege haar financiële en organisatorische steun, tot 1909 een tehuis voor ouderen, zorgbehoevenden en kinderen.
Na verschillende eigenaren kocht Karl Mett het pand en liet het in 1919 verbouwen. Daarbij werd de ingang van het midden van de straatwand naar de zuidelijke smalle zijde verplaatst. Het huis is een voorbeeld van de regionaaltypische late barok bouwstijl.
