Een parochie en parochiekerk in Offstein wordt voor het eerst genoemd in een oorkonde uit 1212 en beschreven in het "Wormser Synodale" van 1496. Toen kreeg het Cyriakus-sticht in Worms-Neuhausen het patronaat over de parochie Offstein. Dit eindigde pas met de ontbinding van het sticht aan het begin van de 19e eeuw. De Offsteiner parochiekerk lag in het toenmalige bisdom Worms en behoort daarna tot het bisdom Mainz.
Na de Reformatie werd de katholieke kerk in 1567 toegewezen aan de gereformeerde gemeente Offstein, maar werd bij de paltskerkverdeling van 1706 weer teruggegeven aan de katholieken.
Sinds ongeveer 1730 zijn er steeds vaker aanwijzingen voor sterke reparatiebehoefte. Een restauratie werd telkens weer uitgesteld, tot op 15 april 1779 werd genoteerd: "...als kerk ineengestort". Onder het genoemde patronaat vond daarom in 1782 de nieuwbouw plaats.
Het terrein rond de oude kerk werd eeuwenlang tot 1802 als begraafplaats gebruikt. Vandaag de dag wijzen slechts vier grafstenen op deze voormalige begraafplaats, onder andere het grafmonument van pastoor Georg Lulay, die op 18 april 1870 overleed en als enige op de reeds gesloten begraafplaats werd begraven.
De kerk is een in west-oostrichting gebouwde godshuis, dat plaats biedt aan ongeveer 200 gelovigen. Ze is 26 m lang en 10,45 m breed. Het eenschipige gebouw heeft een dakhoogte van 14 m. Het schip van de kerk meet 16,70 x 8,55 m. Het naar het oosten geronde koor heeft een lengte van 7,50 m. Het kerkdak heeft een oppervlakte van 525 m² en de toren 150 m², beide zijn in 1965 opnieuw bedekt met "Cauber" leisteen.
De voorruimte is voorzien van een glazen raam, dat de kerkpatroon "St. Martinus" afbeeldt. De glaswerkplaatsen Münch, Groß-Umstadt hebben dit werk gemaakt.
Sinds 1972 staan de kerk en het pastoriehuis onder monumentenzorg.
Uittreksels uit de festiviteitspublicatie 800 jaar parochie St. Martinus Offstein van Helmut Zorn in het jaar 2012
Samengesteld door Erich Weber.
