De typische boerderijvorm is het woonhuis met een rechtopstaande gevel en geïntegreerde poort in gesloten bouw met achterliggende dwarsgelegen schuren.
Een van de grootste boerderijen ter plaatse is de vierhoekige boerderij die halverwege de 18e eeuw werd gebouwd. Het laatbarokke massieve pleisterwerk was omstreeks 1800 in bezit van de belastingontvanger en herbergier Johannes Werner. Van 1831 tot 1885 was hier de posthouderij van August respectievelijk Karl Reen. Hieraan herinneren de letters KR op het met wijnranken versierde huisteken boven de ingang. Het gesneden rokoko-deurblad is nog origineel.
In dit poststation wisselde Prins Wilhelm van Preußen, de latere keizer, in 1884 de paarden. Na het verlaten van de plaats in de richting van Bingen werd er een schot gelost, dat de Ingelheimer postillon verwondde.
In de Mainzer Straße 108 bevindt zich een waterreservoir, dat werd aangelegd door Wilhelm van Erlanger voor het blussen van branden en voor de bevoorrading van openbare bronnen. Hij had dit als tegenprestatie voor het privégebruik van een nieuwe bron moeten leveren. Rechts naast het portaal is een infobord van de vereniging Pro Ingelheim e.V. aangebracht.