Hoog boven de oude stad van Mainz staat de kerk St. Stephan – een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. De oudste gotische hallenkerk van Mainz werd in de late 13e en vroege 14e eeuw gebouwd en staat op de fundamenten van een nog oudere kerk, die aartsbisschop Willigis al rond het jaar 990 liet bouwen als keizerlijk gebedshuis. Willigis, ook de bouwer van de Dom van Mainz, werd in 1011 in St. Stephan begraven.
In de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd, werd St. Stephan in de naoorlogse jaren herbouwd. Het eenvoudige ontwerp met witgestucte muren en rode zandsteen geeft de kerkruimte tegenwoordig een bijzondere helderheid en rust. Nog steeds ontbreken delen van het oorspronkelijke gewelf, wat het gebouw zowel authentiek als open laat lijken.
Een uniek hoogtepunt zijn de glas-in-loodramen van Marc Chagall in het oostelijk koor en de dwarsschip van de kerk. Tussen 1978 en 1985 creëerde de wereldberoemde Frans-joodse kunstenaar in totaal negen stralend blauwe ramen met bijbelse motieven – als teken van verzoening tussen het jodendom en het christendom. Chagall, die zelf nooit naar Mainz kwam, liet de uitvoering van de latere ramen in het kerkenschip over aan zijn langdurige metgezel Charles Marq.
Naast de glas-in-loodramen is ook een rondgang door de laatgotische kloostergang de moeite waard – misschien wel de mooiste in Rijnland-Palts. Hier bevinden zich talrijke grafstenen van voormalige kanunniken, kunstzinnige wapens en middeleeuwse beelden zoals de beeldengroep van “Anna Selbdritt” of een gotische doopvont uit het jaar 1330, die tot op de dag van vandaag wordt gebruikt.
Met jaarlijks rond de 200.000 bezoekers is St. Stephan niet alleen een plek van stilte en gebed, maar ook een belangrijk cultureel herkenningspunt van de stad Mainz – rijk aan geschiedenis, spiritualiteit en internationale kunst.
