St. Stephen's
St. Stephen's

200.000 bezoekers per jaar laten zien: St. Stephan is een attractie! Toeristen van over de hele wereld maken een pelgrimstocht naar de Stephansberg, naar de blauwgloeiende glazen ramen van de kunstenaar Marc Chagall. De wederopbouw en restauratie van de gotische kerk, die in de Tweede Wereldoorlog bijna volledig werd verwoest, bracht tegelijkertijd haar revitalisering met zich mee.
Meer dan duizend jaar geleden, in 990, vestigden de aartsbisschop van Mainz en aartskanselier van het Reich, Willigis, hier een collegiaal klooster en lieten de kerk bouwen als een "gebedsplaats voor het Reich". De bouwer van de kathedraal vond in 1011 zijn laatste rustplaats in St. Stephan. Het nieuwe gotische gebouw werd gebouwd tussen 1290 en 1335. Het staat op de fundamenten van de basiliek, gebouwd in de Ottonian-pre-romaanse stijl rond 990. Toen de nabijgelegen Kruittoren in 1857 explodeerde, werd St. Stephan ook zwaar beschadigd. Bij de restauratie zijn de rijke barokke meubels verwijderd.

Vandaag presenteert de kerk zich als een duidelijk gestructureerde hallenkerk met drie beuken waarin de gotische gewelven nog niet zijn gerestaureerd. De muren zijn wit gehouden, de rode zandsteen van de ondersteunende architectonische delen zorgt voor een aantrekkelijk contrast. De 66 meter hoge, ruime toren van het gebouw komt waarschijnlijk van de Willigiskirche tot aan de hoogte van de spitsboogfries. Een brede scheur in de toren was al in 1947 gedicht. Ter gelegenheid van het 2000-jarig bestaan van de stad in 1962 werden de koepel en de lantaarn teruggeplaatst.

Tot 1911 woonde een torenwachter als brandwachter hoog boven de daken in een speciaal ingericht appartement; drielingen zijn hier zelfs ooit geboren. Deze stadsbrandwacht bestond al sinds 1559.

St. Stephan is de enige Duitse kerk waarvoor de joodse kunstenaar Marc Chagall (1887-1985) ramen heeft gemaakt. De kunstenaar, geboren in Rusland, bracht het grootste deel van zijn leven door in Frankrijk. Blauw licht valt door het glas-in-lood in het kerkinterieur van St. Stephen, en in dit licht bewegen niet alleen engelen schijnbaar gewichtloos, maar ook andere bijbelse figuren.
"De kleuren spreken rechtstreeks over onze levenshouding, omdat ze getuigen van optimisme, hoop en vreugde in het leven", zegt dominee Klaus Mayer, die het werk van Chagall in meditaties en boeken overbrengt. In 1973 legde hij contact met Chagall en wist hij de "meester van kleur en bijbelse boodschap" te overtuigen om een voorbeeld te stellen voor joods-christelijke solidariteit en internationaal begrip in het oostelijk koor. In 1978 werd het eerste Chagall-raam van de 91-jarige kunstenaar geïnstalleerd. Nog eens acht volgden, zes voor het oostkoor en drie in het transept. De laatste werd voltooid door Marc Chagall, die ereburger van Mainz werd maar de stad nooit heeft leren kennen, kort voor zijn dood op 98-jarige leeftijd. Als inleiding op de meesterwerken dienen de 19 ramen van Charles Marq van de Jacques Simon studio in Reims, die later werden gemaakt en bewust eenvoudiger werden gehouden, in de zijbeuken. Chagall had 28 jaar met Marq gewerkt.

Iedereen die de beroemde ramen heeft gezien, mag de rondleiding door het mooiste laatgotische klooster van Rijnland-Palts niet missen. Veel van de 600 kanonnen zijn hier begraven. De grafplaten en de wapenschilden van de donorfamilies herinneren eraan. De wapenschilden zijn verrijkt met moderne sluitstenen uit de federale staat, het bisdom en de stad Mainz. Kunstschatten zoals de op de troon geplaatste God de Vader uit de 15e eeuw of de laatgotische figuurgroep Anna Selbdritt mogen niet over het hoofd worden gezien. Doopkinderen worden al jaren boven de originele gotische doopvont uit 1330 in St. Stephan gehouden.